Konut Binaları İçin Isı Yalıtım Malzemesinin ve Optimum Yalıtım Kalınlığının Belirlenmesine Yönelik Yeni Bir Yaklaşım

Abstract

Dünya genelinde gerçekleşen enerji tüketimi ve sera gazı salımının önemli bir kısmının binalardan kaynaklandığı bilinmektedir. Binalarda enerji verimliğinin sağlanması, enerji tüketimi kaynaklı gerçekleşen çevresel ve ekonomik sorunların etkisinin azaltılmasında büyük önem taşımaktadır. Bina kabuğunun termofiziksel özellikleri binanın enerji tüketimi ve sera gazı salımı üzerinde önemli etkiye sahiptir. Bina kabuğuna ısı yalıtımı uygulanması enerji tasarrufu sağlanması açısından sıkılıkla başvurulan stratejilerden biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu alanda yapılan çalışmaların büyük bir kısmını ısı yalıtım malzemesi kalınlığının enerji verimliliği ve maiyet açısından optimum yalıtım kalınlığının bulunmasına yönelik çalışmalar oluşturmaktadır. Ancak gerek söz konusu çalışmalar gerekse enerji verimliliği ve ısı yalıtımına yönelik standartlar bina kabuğunun ısı iletim katsayına odaklanmakta ısı yalıtım malzemesinin yaşam döngüsü sürecinde gerçekleşen enerji tüketimi ve sera gazı salımı gibi önemli hususları dikkate almamaktadır. Isı yalıtım malzemelerinin oluşum enerjilerinin ve üretim aşamasında gerçekleşen karbon salımlarının açısından ciddi farklar olduğu bilinmektedir. Bu nedenle, bu çalışmada ısı yalıtım malzemesinin ve optimum yalıtım kalınlığının yaşam döngüsü enerji tüketimi, karbon salımı ve maliyet açısından değerlendirerek optimum sonuçların elde edileceği yeni bir yaklaşım geliştirilmiştir. Geliştirilen yaklaşım çok katlı bir konut binasına uygulanarak İstanbul, İzmir ve Erzurum gibi farklı iklim bölgeleri için yaşam döngüsü enerji tüketimi, karbon salımı ve maliyet açısından optimum değerlere sahip yalıtım malzemesi ve kalınlığı belirlenmiştir. Çalışma sonuçlarına göre, İstanbul ve İzmir için XPS ve cam yünü, Erzurum için ise taş yünü ısı yalıtım malzemeleri optimum yaşam dönemi performansına sahip malzemeler olarak ön plana çıkmıştır. Ayrıca çalışma sonuçlarına göre ısı yalıtım ve binalarda enerji performansına yönelik standartların malzemelerin yaşam döngüsünü dikkate alacak şekilde revize edilmesi tavsiye edilmektedir